Waar denk je dat je naar toe gaat na je overlijden? Ik zie hem even denken, maar dan zegt hij heel vastbesloten ”ik geloof dat ik een ster word”. We bestaan allemaal uit sterrenstof. Ik ben er daarom van overtuigd dat je na je overlijden ook weer opgenomen wordt in het universum en verder zult voortbestaan in de vorm van sterrenstof. Dit is wat ik ook mijn kinderen vertel als zij mij vragen waar ik straks ben”.
We zitten in de hospice aan het bed van een jonge en mooie man van slechts 38 jaar.
Een week geleden had iedereen al afscheid van hem genomen. Maar in zijn lijf en geest bezat hij nog te veel kracht wat zorgde voor een opleving en een verlenging van een extra week.
Het afscheidsproces was zwaar. Tot kort geleden stond hij nog midden in zijn mooie leven. Een succesvolle en geliefde collega van een marketingbureau en een fantastische partner en vader. Altijd vrolijk, positief en enthousiast. En nu lag hij sinds een paar weken vermoeid en verzwakt in bed.
De positiviteit lijkt hij inmiddels omgezet te hebben in berusting. Terwijl wij met hem praten merk ik dat hij niet angstig of verdrietig overkomt. Het lijkt het dat hij zich bij zijn komend overlijden heeft neergelegd. Hij vertrouwt zijn vrouw volledig in de te nemen beslissingen. Hij zegt geregeld dat hij ervan overtuigt is dat ze het gaat redden zonder hem. We stellen hen voor om een vingerafdruk van hem te nemen en deze voor de kinderen in een stervormig bedeltje te laten graveren.
Wij nemen, voordat we het gesprek afsluiten, de vingerafdruk en beloven hem ervoor te zorgen dat hij ze nog voor het weekend heeft, zodat hij zelf de sterretjes aan zijn kinderen kan geven en een bedelhartje aan zijn vrouw.
Een paar dagen later leggen alle aanwezigen tijdens de afscheidsbijeenkomst een sterretje op zijn kist en dragen zijn kinderen het bedeltje om hun nek. Gekregen van hun vader die nu een ster is.
Wilt u meer lezen over de door Cavalli uitgevoerde uitvaarten? Lees hier dan de andere verhalen.