“Het moet een feest worden” waren de woorden die ons het meest zijn bijgebleven van het eerste gesprek. En het moet in het teken staan van verbinding, hoop, liefde en hun grote liefde, Italië. Al weken voor zijn overlijden hebben ze samen zijn afscheid besproken. Zijn vrouw wil hem het podium geven wat hij zo verdiend.
En dat podium kreeg hij. De kinderen hebben in de dagen voor zijn afscheidsfeest al hun liefde en creativiteit gestopt in het mooi maken van de kist. Geverfd in een diepblauwe kleur en versierd met kraaltjes, glittertjes, foto’s en lieve teksten. In zijn handen gaven ze hem snoepjes en omringden hem met hartjes, rozenblaadjes, briefjes en knuffels.
Op de dag van het afscheid, in de speciale rouwauto, waar naast de kist ook plaats is voor haar en de kinderen, rijden we naar een voormalige kas die midden in een boomgaard staat. De zon schijnt.
Italiaanse muziek klinkt door de boxen wanneer ze samen met haar kinderen in een prachtige rode ballroom jurk binnen komt lopen. In de sfeervolle ruimte worden ze opgewacht door al hun vrienden en familie. Ze nemen plaats voor de kist die wordt geflankeerd door roze, witte, blauwe en paarse hartjes ballonnen en wordt omringt met kaarsen en bloemen.
Op de houten bistro tafels staan flessen San Pellegrino en etagères met gekleurde macarons. Er is een koor, Italiaanse muziek en de planken met kaas en salami gaan door de ruimte en uiteraard wordt er Italiaanse wijn geschonken.
Aan het eind van het afscheidsfeest worden de hartjes ballonnen, met daaraan briefjes met een persoonlijke boodschap, losgelaten.
En ook al is het verdriet over het verlies enorm groot, deze krachtige vrouw heeft zich voorgenomen om van het leven te blijven genieten en daarin haar partner en vader van haar kinderen overal in mee te nemen. “La vita e bella”.
Wilt u meer lezen over de door Cavalli uitgevoerde uitvaarten? Lees hier dan de andere verhalen.
