In de kas bij de hospice ontmoetten we elkaar. Een mooie lichte buitenruimte met een grote tafel en comfortabele stoelen. Een fijne plek voor de bewoners om te genieten van de prachtige tuin. De moeder, dochter en partner van een 51-jarige vrouw willen graag praten over de invulling van haar toekomstige uitvaart. De familie praat levendig en vol bewondering over haar. Toen zij hoorde dat ze uitbehandeld was heeft ze op dat moment besloten afscheid te nemen van mensen die haar energie kosten en alleen maar leuke dingen te doen. Ze is spiritueel, optimistisch en houdt enorm van de natuur. Haar leven is mooi en mag gevierd worden. De kist hebben ze al uitgezocht, turquoise met gekleurde bloemen en vlinders.
Op nog geen 10 meter van de kas vandaan ligt deze frêle vrouw, in zijligging, liefdevol verzorgd door moeder, dochter en partner. Overdag is haar moeder bij haar. ‘s Avonds blijven haar dochter en haar lief om toerbeurt bij haar slapen.
Nog geen twee weken later overlijdt ze en kom ik naar de hospice. Zij ligt nog steeds in de zogeheten “foetushouding”. Haar familie vindt het maar een vreemd idee dat zij opeens languit in een kist zou moeten liggen en leggen haar in haar favoriete zijligging in de mooie kist. De buitenkant van de kist, het matrasje en het kussentje zijn van hele zachte materialen gemaakt. Dat voelt geruststellend en troostrijk aan. Het wordt een warm en liefdevol afscheid, mede door de gedachte dat zij in een veilige, natuurlijke houding in haar kist ligt, omringd wordt door de natuur, prachtige bloemen, kaarsen en de mensen die haar lief waren.
Wilt u meer lezen over de door Cavalli uitgevoerde uitvaarten? Lees hier dan de andere verhalen.