Op 22 april zo rond 8 uur ‘s avonds staan we met elkaar voor de tijdelijke Covid-19 Cohortafdeling van de Biltse Hof.

Vijf dagen daarvoor is onze vader positief getest en hij zal de daaropvolgende nacht komen te overlijden. We hebben ons enkel haastig op uitvaartbegeleiders kunnen oriënteren. Die avond telefonisch contact op met Cavalli. Mijn zus krijgt Hanneke aan de lijn die meteen gericht de vraag stelt of wij kiezen voor ‘de centrale koeling’ in Groenekan of een lichte balseming. Die vraag blijkt cruciaal voor de mogelijkheden in het vervolg. Heel kenmerkend voor Cavalli: meteen to the point waar dat er echt toe doet en tegelijkertijd menselijk meelevend en vindingrijk. We kiezen voor de balseming.

Amber begeleidt ons in de daaropvolgende dagen voornamelijk al videobellend. Maar als het even kan ook in gesprek buiten op gepaste afstand. Van meet af aan is haar motto: ‘ook al kan er in deze coronatijd veel niet, wij gaan samen mogelijk maken wat juist wel kan’.

En zo is het ook gegaan. Amber zorgt ervoor dat mijn vader opgebaard kan worden op een plek die hem heel dierbaar is geweest, ‘De Oude School’ in De Bilt, het ‘hoofdkwartier’ van de Historische Kring waar mijn vader decennia lang actief lid van is geweest. In ‘normale’ tijden had dat niet gekund. Het afscheid vindt plaats in De Kapel op het terrein van Berg en Bos, op dat moment gesloten als cafe/restaurant. Maar op verzoek van Amber bereid om zich open te stellen voor de ceremonie. Op gepaste anderhalve meter afstand eren we daar met 30 familieleden en vrienden het leven van mijn vader. De livestream maakt het intussen mogelijk dat zowel vrienden in de VS als Zuid Limburg mee kunnen kijken. De klok luidt wanneer wij mijn vader uitgeleide doen, ook dat heeft Amber weten te regelen.

Met elkaar kijken we terug op een mooi afscheid, zoals dat echt bij mijn vader paste. Samen met Amber en Hanneke hebben we het goede kunnen doen.