Het is een warme en zonnige dag. “Het voelt alsof we in een vakantiehuisje zijn” zegt de dochter van de overledene. Over een uurtje komen de vrienden naar het idyllisch gelegen huisje midden op het landgoed. We zetten een lekker relaxed muziekje aan die we verbinden met de JBL box die ik van huis heb meegenomen.
Omdat ze van lavendel hield heb ik ook de diffuser en de etherische olie meegenomen. Hierdoor waan je je in het Franse landschap. Een flesje wijn en wat hapjes worden in het ijskastje van de keuken gezet. Het schilderij dat in de woonkamer hangt, wordt van de muur gehaald en aan de twee spijkertjes wordt haar eigen kunstwerk opgehangen. We zetten nog wat persoonlijke spullen, bloemen en kaarsen rondom de kist. En na een laatste goedkeurende blik concluderen we dat het huisje klaar is om haar familie en vrienden te ontvangen.
De sfeer is gemoedelijk en ontspannen. Iedereen krijgt de gelegenheid om haar nog te zien en om haar dochter te spreken. De meeste dierbaren kunnen er de volgende dag helaas niet bij zijn. Door Coroa mogen er nog steeds maar maximaal 30 personen aanwezig zijn tijdens de afscheidsbijeenkomst. Maar vandaag is minstens zo waardevol. Iedereen die langskomt neemt bloemen mee en het kaartje wat bij de rouwkaart ingesloten zat. Een biologisch afbreekbaar lichtbruin kaartje met in het midden een gaatje en daar doorheen een touwtje.
Op dit kaartje mogen ze allemaal een mooie gedachte of wens opschrijven.Daarna wordt het kaartje in de boom gehangen die prominent op het landgoed voor het huisje staat. Het is de wensboom waar al vele families hun mooiste wensen hebben achtergelaten voor hun dierbare. De gedachte daarachter is dat de kaartjes die in de boom hangen, langzaam door de tand des tijds vergaan. Om vervolgens door de wind meegenomen te worden en door de wind meegenomen worden in de cirkel rondom de aarde en de boodschap die erop staat in vervulling laat gaan.
Aan het eind van de dag, als iedereen weer naar huis is, staan we rondom de kist en toosten we op haar leven voordat we deze met elkaar sluiten.
Morgen zijn we weer bij haar en zal ze vanuit het huisje naar de zaal gebracht worden. Er zal een intieme groep mensen nog voor de laatste keer afscheid van haar nemen. We zullen dan op haar toosten met haar favoriete drankje Kahlua en ook dan zal er weer uit de JBL box muziek klinken terwijl de kaartjes aan de boom wapperen en wachten om meegenomen te worden. Meegenomen door de wind.
Lees hier meer verhalen van Cavalli Uitvaartbegeleiding.